8Aug
Dystrybucje Linuksa mają tendencję do korzystania z dwóch różnych typów cykli wydawniczych: wersji standardowej i wydań stopniowych. Niektórzy ludzie przysięgają, że wydawcy mają najnowsze oprogramowanie, podczas gdy inni wolą standardowe wersje, ponieważ są bardziej stabilne i testowane.
To nie jest opcja, którą zmieniasz w swojej obecnej dystrybucji Linuksa - zamiast tego, jest to wybór, który sam dokonuje dystrybucja Linuksa. Niektóre dystrybucje wydają regularnie standardowe wersje i używają cyklicznego wydania dla ich niestabilnej wersji rozwojowej.
Jak rozmieszczone są dystrybucje Linuksa
Aby zrozumieć różnicę, musisz wiedzieć, jak rozkładają się dystrybucje Linuksa. Zawierają oprogramowanie z wielu różnych projektów - jądro Linux, narzędzia powłoki GNU, serwer Xorg X, środowisko graficzne GNOME i pakiet biurowy LibreOffice są opracowywane przez różne projekty oprogramowania z różnymi cyklami rozwoju. Zadaniem dystrybucji Linuksa jest pobieranie całego tego oprogramowania w formie kodu źródłowego, kompilowanie go, pakowanie w pakiety instalacyjne łatwe do zainstalowania, testowanie w celu zapewnienia, że działają razem, oraz udostępnienie kompletnego pakietu oprogramowania nazywanego "dystrybucją Linuksa"."Dystrybucje systemu
Linux - bez względu na to, czy korzystają ze standardowego cyklu wydawniczego, czy też z cyklicznego wydania - wszystkie pobierają swoje oprogramowanie i pakują je do pakietów oprogramowania, które rozpowszechniają wśród użytkowników. Różnica polega na sposobie dystrybucji nowych wersji tych pakietów.
Standardowy cykl wydań
Większość dystrybucji systemu Linux używa standardowych cykli zwalniania. Na przykład Ubuntu używa standardowych wydań - mogą one być również nazywane wydaniami punktowymi lub stabilnymi. Projekt Ubuntu regularnie wydaje nowe wersje Ubuntu co sześć miesięcy. W trakcie sześciomiesięcznego procesu rozwoju pobierają najnowsze wersje oprogramowania w swoich repozytoriach i pakują je, aktualizując całe oprogramowanie. Następnie "zamrażają" wersje oprogramowania w repozytoriach Ubuntu i spędzają kilka miesięcy testując je, upewniając się, że wszystkie wersje oprogramowania działają dobrze razem i naprawiając błędy.
Po wydaniu nowej wersji Ubuntu, oprogramowanie w niej zostało przetestowane, aby upewnić się, że działa dobrze razem. To wydanie pozostaje zamrożone w czasie tak bardzo, jak to możliwe. Ubuntu wydaje zaktualizowane wersje oprogramowania w celu rozwiązania problemów związanych z bezpieczeństwem i innych ważnych błędów, ale nie tylko zaktualizuje oprogramowanie, aby dodać nowe funkcje, ani podważy numer wersji.
Jeśli potrzebujesz najnowszej wersji konkretnego pakietu, musisz go pobrać gdzie indziej. Na przykład możesz go uzyskać z PPA strony trzeciej lub użyć oficjalnego, ale nieobsługiwanego repozytorium Backports, które przenosi nowe wersje ważnych aplikacji na komputery do starszych wersji Ubuntu. W przeciwnym razie musielibyście poczekać na kolejne główne wydanie Ubuntu. Otrzymujesz najnowszą wersję całego swojego oprogramowania, aktualizując z jednej zamrożonej wersji dystrybucji Linuksa do kolejnej zamrożonej w czasie wersji dystrybucji Linuksa.
Cykle zwalniania zwalniania
Cykl uwalniania toczenia jest zwalniany z regularnych, standardowych wydań dystrybucji systemu Linux. Na przykład Arch Linux używa cyklicznego wydania. Nie ma wielu różnych wydań Arch. Zamiast tego istnieje tylko jedna wersja Arch. Pakiety oprogramowania są testowane, a następnie natychmiast udostępniane stabilnej wersji dystrybucji Linuksa. W zależności od twojej dystrybucji mogą nawet nie zobaczyć wielu testów, zanim zostaną wydane jako stabilne aktualizacje. Kiedy zostanie wydana nowa wersja aplikacji lub narzędzia systemowego, przejdzie ona bezpośrednio do obecnej dystrybucji Linuksa. Dystrybucja o toczącym się wydaniu nigdy nie jest "zamrożona w czasie" - zamiast tego jest aktualizowana na bieżąco.
Ponieważ nie ma standardowych wydań, wystarczy zainstalować dystrybucję Linuksa, taką jak Arch, i wykonywać regularne aktualizacje. Nowe wersje pakietów oprogramowania będą stopniowo pojawiać się po ich wydaniu - nie będziesz musiał wykonywać dużych aktualizacji, takich jak te z Ubuntu 13.10 do 14.04.Po zainstalowaniu dystrybucji uzyskasz migawkę oprogramowania w danym momencie.
Jeśli potrzebujesz najnowszej wersji pakietu, powinieneś tylko poczekać kilka dni i pojawi się jako aktualizacja dla twojej dystrybucji Linuksa. Nie będziesz musiał czekać przez sześć miesięcy do następnego standardowego wydania swojej dystrybucji Linuksa.
Który jest najlepszy?
Kroczący cykl wydawniczy jest najlepszy, jeśli chcesz żyć z krwawieniem i mieć najnowsze dostępne wersje oprogramowania, a standardowy cykl wydawania jest najlepszy, jeśli chcesz korzystać z bardziej stabilnej platformy z większą liczbą testów.
Posiadanie najnowszej wersji całego oprogramowania brzmi dobrze, ale często nie jest tak korzystne, jak mogłoby się wydawać.Prawdopodobnie nie potrzebujesz najnowszej wersji narzędzi i usług systemu niskiego poziomu. Prawdopodobnie nie zauważysz różnicy, jeśli je zainstalujesz - chyba że pojawiły się błędy, ponieważ różne wersje oprogramowania nie były testowane razem. Aktualizowanie tego w środkowej części może spowodować, że twój system stanie się bardziej niestabilny lub pojawi się dziwny błąd. W przypadku oprogramowania, które chcesz, najnowsza wersja - podobnie jak aplikacje na komputer - jest dość łatwa do aktualizacji kilku aplikacji, nawet jeśli używasz dystrybucji Linuksa w standardowym cyklu wydań.
Cykliczne wydawanie ułatwia oczywiście aktualizację - zamiast regularnego aktualizowania oprogramowania oprogramowanie jest regularnie aktualizowane. Użytkownicy nie używają różnych wersji dystrybucji Linuksa - wszyscy używają tej samej wersji.
Ogólnie rzecz biorąc, nie ma jednej najlepszej odpowiedzi - jeśli chcesz mieć stabilną platformę, prawdopodobnie lepiej będzie trzymać się dystrybucji Linuksa w standardowym, stabilnym cyklu wydawania punktów. Jeśli chcesz żyć z krwawieniem i mieć najnowsze wersje wszystkiego, dystrybucja Linuksa z cyklicznym wydaniem jest drogą do zrobienia.
Image Credit: Michał Docekal w serwisie Flickr