2Sep
Tüketici PC'leri her zaman Windows'u çalıştırmadı.Windows gelmeden önce PC'ler Microsoft'un MS-DOS işletim sistemiyle geldi.İşte komut satırı ortamı aslında kullanmak gibiydi.
Hayır, MS-DOS sadece Linux terminalini kullanmak veya Komut İstemi'ni süslü grafik masaüstünüzdeki bir pencerede çalıştırmak gibi değildi. Alınan pek çok şey o zaman mümkün değildi.
DOS PC Deneyimi
DOS, grafik penceresi olmayan bir komut satırı işletim sistemi idi. Bilgisayarınızı başlattıktan sonra bir DOS komut istemi gördünüz. Programları başlatmak, dahili yardımcı programları çalıştırmak ve bilgisayarınızla gerçekten bir şeyler yapmak için bu komut satırına yazmanız gereken komutları öğrenmek zorundaydınız.
İşletim sisteminde dolaşmak için birkaç komut olduğunu bilmeliydin. Farklı sürücüler arasında geçiş yapmak için - örneğin, A sürücüsündeki disket sürücüye erişmek için - istemde A: gibi bir şey yazıp Enter tuşuna basın.
Dizinleri değiştirmek için CD komutunu kullanmalısınız. Geçerli bir dizindeki dosyaları görüntülemek için
DIR komutunu kullanırsınız. Bir programı çalıştırmak için, komut satırında programın yürütülebilir dosyasının adını yazarsınız.Örneğin, üzerine müthiş yeni bir programla yeni bir disket aldıysanız, disketi disket sürücüsüne itersiniz - yüksek manyetik disk diskinizin içeriğini okurken bekleyerek - ve ardından komutları çalıştırın
A:
DIR
KURULUMU VEYA KURULUM( programın yükleyicisinin adına bağlı olarak)
Sonra yükleyiciyi çalıştırıp programı( temelde dosyaları ayıklayarak) küçük sabit diskinizdeki bir klasöre yükleyebilirsiniz..Daha büyük programlar tek bir diskete sığmadığı için çoğu kez disket takas etmeniz gerekirdi, ancak daha sonra programı bir disket kullanmadan çalıştırabilirsiniz.
Daha sonra C sürücüsüne geri dönmek için C: komutunu çalıştırın, yüklü programınızı içeren klasöre girmek için CD komutunu kullanın ve programı PROGNAME gibi bir komutla çalıştırın. Program dosyasının adı da kısa olmalıydı - MS-DOS sınırlı dosya adları sekiz karakterin ardından bir dönem ve üç harfli bir uzantı olmalıdır.Örneğin, PROGNAME.EXE sahip olabileceğiniz en uzun dosya adıdır.
Bazı programlar tipik kullanıcılar için işleri kolaylaştırmaya çalıştı.Örneğin, Norton Commander gibi dosyalara komut istemeden dosya görüntüleme ve yönetme olanağı sağlayan dosya yöneticiniz vardı.Bulacağınız çoğu DOS programının stili budur - hepsi ekranda metin düzenleme ile ilgilidir.
Çoklu Görev Yok
Çoklu görevleri unutun;DOS aynı anda tek bir şey yaptı.Bir programı açtığınızda, bu program tüm ekranınızı aldı.Başka bir program mı kullanmak istiyorsunuz? Mevcut programı kapatmanız ve diğer programı açmak için komutu girmeniz gerekir.
Bu sınırlamayı gidermek için DOS, "sonlandırma ve kal"( TSR) işlevi sağladı.Bu özelliği destekleyen bir program bir klavye kısayoluna takılabilir. Uygun klavye kısayoluna basarsınız ve geçerli program kapanır ve belleğe kalırdı.Diğer program daha sonra kendisini bellekten yükleyecektir.
TSR gerçekten çok görevli değildir. Program aslında arka planda çalışmıyor. Bunun yerine, kapanır ve yeniden başlatmanın hızlı bir yolu vardır. DOS, aynı anda yalnızca bir programı çalıştırabilir.
Bu, arka planda programlar ve hizmetler çalıştırmanıza, birden fazla metin modu terminali kullanmanıza ve diğer gelişmiş şeyleri gerçekleştirmenize olanak tanıyan Linux'da bulunan modern kabuklardan önemli ölçüde farklıdır. DOS bu kadar güçlü değildi.
Donanım Desteği ve Gerçek Mod
DOS, işletim sistemlerinin bugün donanım desteği şeklindeki donanım aygıtlarını desteklemedi. Doğrudan donanıma erişmesi gereken programlar - örneğin, ses çıkışı için ses kartınızı kullanmak isteyen bir DOS oyunu - doğrudan bu donanımı desteklemek zorundaydı.Bir DOS oyununu veya benzer bir uygulama geliştiriyorsanız, kullanıcılarınızın sahip olabileceği tüm ses kartları türlerini kodlamanız gerekir. Neyse ki, birçok ses kartı Sound Blaster uyumlu idi. Bu ayarı, kullandığınız her program için ayrı olarak yapılandırmak için bir KURULUM programı kullanardınız.
DOS çalışma şekli nedeniyle doğrudan belleğe ve çevre birimlere erişmek isteyen programlar gerçek modda veya gerçek adres modunda çalışmak zorundaydı.Gerçek modda, tek bir program herhangi bir bellek adresine, bilgisayar donanımı üzerinde herhangi bir koruma olmadan yazabilir. Bu, yalnızca bir seferde yalnızca bir program çalıştırabildiğiniz için çalıştı.Windows 3.0, çalışan uygulamaların neler yapabileceğini kısıtlayan korumalı modu getirdi.
Bugüne kadar Windows'ta Komut İstemi'nde birçok DOS oyununu hala çalıştıramıyorsunuz. Komut İstemi, uygulamaları korumalı modda çalıştırır, ancak bu oyunlar gerçek mod gerektirir. Bu nedenle birçok eski DOS oyununu çalıştırmak için DOSBox'a ihtiyaç duyuyorsunuz.
Windows Sadece Bir Başka DOS Programdı
Windows'un orijinal popüler sürümleri - Windows 3.0 ve Windows 3.1'i düşünün - aslında MS-DOS altında çalışan programlardı.Böylece bilgisayarınızı başlatıp, DOS komut istemini görebilir ve Windows programını başlatmak için WIN komutunu yazabilirsiniz; Windows programını başlattığınızda Program Yöneticisi olarak bilinen Windows 3 stili masaüstünü elde etmiş olursunuz. Elbette, WIN komutunu AUTOEXEC.BAT dosyanıza ekleyerek bilgisayarınızı Windows'u otomatik olarak başlatabilirsiniz, DOS, önyüklediğinizde otomatik olarak Windows komutunu çalıştırır.
Windows'dan çıkabilir ve o zaman gerekli olan DOS'a geri dönebilirsiniz.İnsanlar, gerçek moda ihtiyaç duyan ve Windows içerisinde çalıştırılamayan DOS uygulamaları ve oyunlar içeriyordu.
Windows 95, 98, 98 SE ve ME, DOS'u daha fazla arka plana itti. Windows 95 kendi işletim sistemi gibi davrandı, ancak DOS her zaman arka planda gizlenmişti. Windows'un bu sürümleri hala DOS üzerinde kurulmuştur. Yalnızca Windows XP'de, Windows'un tüketici sürümlerinin nihai olarak DOS'u bırakması ve modern bir 32-bit Windows NT çekirdeğine geçmesi idi.
Windows masaüstü artık basitleştirilmiş mobil arayüzler ve dokunmatik ekranlar çağında güncelliğini yitirmiş bir kalıntı olarak, hatta birçok insanın - hatta Microsoft'un kendisi - olarak görülüyor. Fakat Windows masaüstünün yeni, kullanıcı dostu arayüzü olduğu bir zaman vardı.
Resim Kredisi: mrdorkesq, Flickr
'de