28Aug
Ο ψηφιακός ήχος έχει περάσει πολύ καιρό, οπότε υπάρχει μια πληθώρα μορφών ήχου εκεί έξω.Εδώ είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες, τι τους διαφοροποιεί και τι να τις χρησιμοποιήσετε.
Πριν μιλήσουμε για τις καθημερινές μορφές ήχου, είναι σημαντικό να καταλαβαίνετε τα βασικά, και αυτό σημαίνει κατανόηση του PCM.Μετά από αυτό, θα αντιμετωπίσουμε τις συμπιεσμένες μορφές.
PCM Audio: όπου αρχίζει το All
Pulse-Code Modulation δημιουργήθηκε το 1937 και είναι η πλησιέστερη προσέγγιση του αναλογικού ήχου.Δηλαδή, μια αναλογική κυματομορφή προσεγγίζεται σε κανονικά διαστήματα.Το PCM χαρακτηρίζεται από δύο ιδιότητες: ρυθμό δειγματοληψίας και βάθος μπιτ.Ο ρυθμός δειγματοληψίας μετρά πόσο συχνά( σε ώρες ανά δευτερόλεπτο) λαμβάνεται το εύρος της κυματομορφής και το βάθος των δυαδικών ψηφίων μετρά τις πιθανές ψηφιακές τιμές.Όσον αφορά τις μορφές ήχου, αυτό είναι σχεδόν το θεμέλιο.
Ο πραγματικός ήχος, στον πραγματικό κόσμο, είναι συνεχής.Στον ψηφιακό κόσμο, δεν είναι.Κάπως αυτό είναι πιο συγκεχυμένο με τον ήχο παρά με το βίντεο, οπότε ας δούμε το βίντεο ως σημείο σύγκρισης.Αυτό που ερμηνεύουμε ως "κίνηση" ή θεωρούμε ως "ρευστό" και συνεχώς μετακινούμενο είναι, στην πραγματικότητα, μια σειρά ακίνητων εικόνων.Με τον ίδιο τρόπο, το εύρος των ηχητικών κυμάτων σε ψηφιακή μορφή δεν είναι "ρευστό" ή αλλάζει διαρκώς.Αλλάζει με βάση ορισμένα κριτήρια σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα.
Εικόνα από Wikipedia
Ξέρω ότι υπάρχουν πολλά εδώ που μπορεί να μην είναι δεύτερη φύση αν δεν είσαι μηχανικός, φυσικός ή ένας ακοοφιλελεύθερος, οπότε ας το παραδεχτούμε περαιτέρω με μια αναλογία.
Ας πούμε ότι το νερό που ρέει από μια ανοικτή βρύση είναι η "αναλογική" πηγή ήχου σας.Η θερμοκρασία του νερού μπορεί να συγκριθεί με το πλάτος ενός ακουστικού κύματος.είναι μια ιδιότητα που πρέπει να μετρηθεί, ώστε να μπορείτε να το απολαύσετε σωστά.Η δειγματοληψία είναι ο αριθμός των φορών ανά δευτερόλεπτο που βυθίζετε το δάχτυλό σας στο ρέον νερό.Όσο πιο συχνά βυθίζετε το δάκτυλό σας σε αυτό, τόσο πιο "συνεχείς" οι αλλαγές θερμοκρασίας γίνονται.Αν κολλήσετε το δάχτυλό σας στο τρεχούμενο νερό 44.100 φορές το δευτερόλεπτο, είναι σχεδόν σαν να κρατάτε το δάχτυλό σας κάτω εκεί όλη την ώρα, σωστά;Αυτή είναι η βασική ιδέα πίσω από τη δειγματοληψία.
Το βάθος Bit είναι λίγο πιο δύσκολο.Αντί να χρησιμοποιήσετε το δάχτυλό σας, ας υποθέσουμε ότι χρησιμοποιήσατε ένα πραγματικά θερμόμετρο.Βασικά είπε "Hot" για οτιδήποτε πάνω από τη θερμοκρασία δωματίου και "Κρύο" για οτιδήποτε κάτω.Ανεξάρτητα από το πόσες φορές το βυθίσατε στο νερό, δεν θα σας έδινε πολύ χρήσιμες πληροφορίες.Τώρα, αν αντί για μόνο δύο επιλογές, ας υποθέσουμε ότι το θερμόμετρο είχε 16 πιθανές τιμές που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε για να μετρήσετε τη θερμοκρασία του νερού.Πιο χρήσιμο, σωστά;Το βάθος των δυαδικών ψηφίων λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, καθώς οι υψηλότερες τιμές επιτρέπουν την ακριβέστερη απεικόνιση δυναμικών αλλαγών στο πλάτος του ήχου.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το PCM είναι η βάση για τον ψηφιακό ήχο, μαζί με τις παραλλαγές του.Το PCM προσπαθεί να μοντελοποιήσει μια κυματομορφή, όσο το δυνατόν περισσότερο από την ασυμπίεστη δόξα του.Είναι ξεχωριστό, είναι έτοιμο να κολλήσει σε έναν επεξεργαστή ψηφιακών σημάτων και είναι περισσότερο ή λιγότερο καθολικά παίζοντας.Οι περισσότερες άλλες μορφές χειρίζονται τον ήχο μέσω αλγορίθμων, επομένως πρέπει να αποκωδικοποιούνται κατά την αναπαραγωγή.Ο ήχος PCM θεωρείται "χωρίς απώλειες", είναι ασυμπίεστος και συνεπώς καταλαμβάνει πολύ χώρο στο σκληρό δίσκο.
Η μη συμπιεσμένη δέσμη: WAV, AIFF
Εικόνα από codepo8
Και τα WAV και AIFF είναι μορφές δοχείων ήχου χωρίς απώλειες βασισμένες σε PCM, με κάποιες μικρές αλλαγές στην αποθήκευση δεδομένων.Ο ήχος PCM για τους περισσότερους ανθρώπους έρχεται σε αυτές τις μορφές, ανάλογα με το αν χρησιμοποιείτε Windows ή OS X και μπορούν να μετατραπούν μεταξύ τους χωρίς να υποβαθμίζουν την ποιότητα.Και οι δύο θεωρούνται "χωρίς απώλειες", είναι ασυμπίεστα και ένα στερεοφωνικό( 2-καναλιών) αρχείο ήχου PCM, το οποίο συλλέγεται σε 44,1 kHz( ή 44100 φορές ανά δευτερόλεπτο) στα 16 bits( "ποιότητα CD") ανέρχεται σε περίπου 10 MB ανάλεπτό.Αν γράφετε στο σπίτι για λόγους ανάμιξης, αυτό είναι αυτό που θέλετε να χρησιμοποιήσετε, επειδή είναι πλήρης ποιότητα.
Εικόνα από CyboRoZ
Απώλειες μορφές: FLAC, ALAC, APE
Ο ελεύθερος κωδικοποιητής ήχου χωρίς απώλειες, ο κωδικός της Apple Lossless Audio και ο ήχος του Monkey's είναι όλα τα αρχεία που συμπιέζουν τον ήχο, με τον ίδιο τρόπο που τα πάντα συμπιέζονται στον ψηφιακό κόσμο: χρησιμοποιώντας αλγορίθμους.Η διαφορά μεταξύ των αρχείων με αρχεία συμπτυσσόμενου αρχείου και των αρχείων FLAC είναι ότι το FLAC έχει σχεδιαστεί ειδικά για τον ήχο και έτσι έχει καλύτερους ρυθμούς συμπίεσης χωρίς απώλεια δεδομένων.Συνήθως, βλέπετε περίπου το μισό μέγεθος των WAV.Δηλαδή, ένα αρχείο FLAC για στερεοφωνικό ήχο με "ποιότητα CD" διαρκεί περίπου 5 MB ανά λεπτό.
Το up-side είναι ότι αν θέλετε να κάνετε χειρισμό ήχου, μπορείτε να μετατρέψετε πίσω σε WAV χωρίς απώλεια ποιότητας .Εάν είστε audiophile και ακούτε μουσική με δυναμικές σειρές, αυτές οι μορφές είναι για σας.Εάν έχετε ένα μεγάλο σύνολο ομιλητών, κονσερβών ή earbuds, αυτές οι μορφές θα αναδείξουν τους τόνους για να τους παρουσιάσουν.Μορφές απώλειας
: MP3, AAC, WMA, Vorbis
Εικόνα από patrick h lauke
Οι περισσότερες μορφές που βλέπετε στην καθημερινή χρήση είναι "lossy".κάποιος βαθμός ποιότητας ήχου θυσιάζεται σε αντάλλαγμα για ένα σημαντικό κέρδος στο μέγεθος του αρχείου.Μια μέση ποιότητα MP3 "CD" τρέχει περίπου 1 MB ανά λεπτό.Μεγάλη διαφορά σε σχέση με το PCM, όχι;Αυτό ονομάζεται συμπίεση, αλλά σε αντίθεση με τις μορφές χωρίς απώλειες, δεν μπορείτε πραγματικά να πάρετε αυτή την ποιότητα πίσω όταν την απογυμνώσετε σε απώλειες μορφές.Οι διαφορετικές μορφές απώλειας χρησιμοποιούν διαφορετικούς αλγορίθμους για την αποθήκευση δεδομένων και έτσι συνήθως διαφέρουν σε μέγεθος αρχείου για συγκρίσιμη ποιότητα.Οι απώλειες μορφές χρησιμοποιούν επίσης bitrate για να αναφερθούν στην ποιότητα ήχου, η οποία συνήθως μοιάζει με "192 kbit / s" ή "192 kbps." Υψηλότεροι αριθμοί σημαίνουν ότι αντλούνται περισσότερα δεδομένα, επομένως υπάρχει περισσότερη διατήρηση της λεπτομέρειας.Ακολουθούν μερικές λεπτομέρειες για τις πιο δημοφιλείς μορφές.
- MP3: MPEG 1 Audio Layer 3, ο πιο συνηθισμένος κωδικοποιητής ήχου απώλειας σήμερα.Παρά ένα σωρό από ζητήματα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, είναι ακόμα απίστευτα δημοφιλές.Ποιος δεν έχει MP3 που βρίσκονται γύρω;
- Vorbis: Μία ελεύθερη και ανοιχτή μορφή απώλειας που χρησιμοποιείται συχνότερα σε παιχνίδια PC όπως το Unreal Tournament 3. Οι οπαδοί του FOSS, όπως πολλοί χρήστες του Linux, είναι υποχρεωμένοι να δουν την αφθονία αυτής της μορφής.
- AAC: Προηγμένη κωδικοποίηση ήχου, μια τυποποιημένη μορφή που χρησιμοποιείται τώρα με βίντεο MPEG4.Υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό λόγω της συμβατότητάς του με το DRM( π.χ. FairPlay της Apple), τις βελτιώσεις σε σχέση με το mp3 και επειδή δεν απαιτείται άδεια για να μεταδώσουν περιεχόμενο ή περιεχόμενο σε αυτή τη μορφή.Οι οπαδοί της Apple πιθανότατα θα έχουν πολλά στο AAC.
- WMA: Windows Media Audio, μορφή απώλειας ήχου της Microsoft.Αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε για να αποφευχθούν τα ζητήματα αδειοδότησης με τη μορφή MP3, αλλά λόγω των σημαντικών βελτιώσεων και της συμβατότητας με τα DRM, καθώς και της απρόσκοπτης εφαρμογής, είναι ακόμα γύρω.Ήταν πολύ δημοφιλές πριν το iTunes έγινε πρωτοπόρος της DRMed μουσικής.Τα
Απώλειες μορφές είναι αυτό που χρησιμοποιείτε για όλα τα πράγματα που ακούτε και αποθηκεύετε.Έχουν σχεδιαστεί για να είναι μια οικονομία του χώρου στο σκληρό δίσκο.Ποια μορφή επιλέγετε εξαρτάται από το ποιο ψηφιακό πρόγραμμα αναπαραγωγής ήχου χρησιμοποιείτε, πόσο χώρο διαθέτετε, πόσο μεγάλος είναι ένας ποιοτικός νικητής και ποιος είναι ο αριθμός των μεταβλητών.Σήμερα, οι υπολογιστές θα παίξουν οτιδήποτε, οι περισσότεροι ήχοι( εκτός από την Apple, φυσικά) θα κάνουν πολλαπλές απώλειες μορφές, και όλο και περισσότερο FLAC και APE.Η Apple κολλά σε MP3, ALAC και AAC.
Δεν είναι υποκειμενική ποιότητα ήχου;
Απολύτως, είναι.Τελικά, τα αυτιά σας καταναλώνουν τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα, αλλά αυτό είναι περισσότερο λόγος να σκεφτόμαστε την ποιότητα σοβαρά.Όταν ξεκίνησα αρχικά τη δημιουργία της συλλογής ψηφιακής μουσικής μου, δεν μπορούσα να πω πραγματικά τη διαφορά μεταξύ των 128kbit MP3 και των CD ήχου.Στα αυτιά μου, δεν υπήρχε αξιοσημείωτη διαφορά.Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, παρατήρησα ότι τα 256 kbit ακούγονται πολύ καλύτερα και αφού έκανα ένα πολύ ωραίο( και ακριβό!) Σετ ακουστικών, επέστρεψα σε CD ήχου με πλήρη απασχόληση!Εξαρτάται επίσης από το είδος της μουσικής.
Εικόνα από jonchoo
Υπάρχουν πολλοί μεταβλητές εδώ, παιδιά, μην κάνετε κανένα λάθος γι 'αυτό.Χρειάστηκε λίγος χρόνος προτού εγκατασταθώ στη χρήση FLAC για κάποια μουσική και 320kbps MP3 για τα υπόλοιπα.Το σημείο που προσπαθώ να κάνω είναι ότι πρέπει να πειραματιστείτε για να δείτε τι λειτουργεί καλύτερα για εσάς και τη μουσική σας, αλλά να γνωρίζετε ότι καθώς αλλάζουν τα γούστα σας, οι αντιλήψεις σας, ο εξοπλισμός σας και η σημασία της ποιότητας θα είναι επίσης.
Και όλα αυτά τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα όταν δεν μιλάτε μόνο για μουσική, αλλά για φωνητικά κομμάτια, ηχητικά εφέ, λευκό και καφέ θόρυβο κλπ. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος ήχου εκεί έξω, οπότε μην αποθαρρύνεστε!Με το να μάθετε τι μπορείτε και να ακούτε τον εαυτό σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις πληροφορίες προς όφελός σας στα μελλοντικά ακουστικά σας έργα.Θα σας αφήσω μερικές από τις καλύτερες συμβουλές που έχω πάρει: "κάνε αυτό που απλά ακούγεται καλό"