1Sep
Η εγκατάσταση λογισμικού στο Linux περιλαμβάνει διαχειριστές πακέτων και αποθετήρια λογισμικού, χωρίς τη λήψη και την εκτέλεση αρχείων. exe από ιστότοπους όπως στα Windows.Εάν είστε νέοι στο Linux, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια δραματική αλλαγή πολιτισμού.
Ενώ μπορείτε να μεταγλωττίσετε και να εγκαταστήσετε τα πάντα στον Linux, οι διαχειριστές πακέτων σχεδιάζονται για να κάνουν όλη τη δουλειά για σας.Η χρήση ενός διαχειριστή πακέτων κάνει την εγκατάσταση και την ενημέρωση του λογισμικού ευκολότερη απ 'ό, τι στα Windows.
Linux vs. Windows
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία διανομών Linux και μια μεγάλη ποικιλία διαχειριστών πακέτων.Το Linux είναι κατασκευασμένο από λογισμικό ανοιχτού κώδικα, το οποίο σημαίνει ότι κάθε διανομή Linux συνθέτει το δικό του λογισμικό με τις επιθυμητές εκδόσεις βιβλιοθήκης και τις επιλογές σύνταξης.Συγκεντρωτικά, οι εφαρμογές Linux γενικά δεν εκτελούνται σε κάθε διανομή - ακόμη και αν μπορούσαν, η εγκατάσταση θα παρεμποδίζεται από τις ανταγωνιστικές μορφές πακέτων. Αν εντοπίσετε έναν ιστότοπο εφαρμογής του Linux, θα δείτε πιθανώς μια ποικιλία συνδέσεων λήψης για διαφορετικές μορφές πακέτων και το Linuxδιανομές - υποθέτοντας ότι ο ιστότοπος της εφαρμογής παρέχει καθόλου προ-συγκεντρωμένες εκδόσεις.Η εφαρμογή μπορεί να σας πει να κατεβάσετε τον πηγαίο κώδικα και να τον συντάξετε μόνοι σας.
Αποθηκευτικά Λογισμικού
Οι χρήστες του Linux συνήθως δεν κάνουν λήψη και εγκατάσταση εφαρμογών από τις ιστοσελίδες των εφαρμογών, όπως οι χρήστες των Windows.Αντ 'αυτού, κάθε διανομή Linux φιλοξενεί τις δικές τους αποθήκες λογισμικού.Αυτές οι αποθήκες περιέχουν πακέτα λογισμικού ειδικά σχεδιασμένα για κάθε διανομή και έκδοση Linux.Για παράδειγμα, εάν χρησιμοποιείτε το Ubuntu 12.04, οι αποθήκες που χρησιμοποιείτε περιέχουν πακέτα ειδικά σχεδιασμένα για το Ubuntu 12.04.Ένας χρήστης του Fedora χρησιμοποιεί ένα αποθετήριο γεμάτο από πακέτα ειδικά σχεδιασμένα για την έκδοση του Fedora.
Διευθυντές πακέτων
Σκεφτείτε έναν διαχειριστή πακέτων σαν ένα κατάστημα εφαρμογών για κινητά - εκτός από το ότι ήταν πολύ πριν από τα καταστήματα εφαρμογών.Ενημερώστε τον διαχειριστή πακέτων για την εγκατάσταση του λογισμικού και αυτόματα θα κατεβάσει το κατάλληλο πακέτο από τις διαμορφωμένες αποθήκες λογισμικού του, θα το εγκαταστήσει και θα το ρυθμίσει - χωρίς να χρειαστεί να κάνετε κλικ στους οδηγούς ή να κυνηγήσετε αρχεία. exe σε ιστότοπους.Όταν απελευθερώνεται μια ενημερωμένη έκδοση, ο διαχειριστής πακέτων σας ειδοποιεί και κάνει λήψη της κατάλληλης ενημέρωσης.Σε αντίθεση με τα Windows, όπου κάθε εφαρμογή πρέπει να έχει το δικό της updater για να λαμβάνει αυτόματες ενημερώσεις, ο διαχειριστής πακέτων χειρίζεται ενημερώσεις για όλο το εγκατεστημένο λογισμικό - υποθέτοντας ότι εγκαταστάθηκαν από τα αποθετήρια λογισμικού.
Τι είναι ένα πακέτο;
Σε αντίθεση με τα Windows, όπου οι εφαρμογές έρχονται σε αρχεία εγκατάστασης. exe που μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν στο σύστημα, το Linux χρησιμοποιεί ειδικές μορφές πακέτων.Υπάρχουν διάφοροι τύποι πακέτων - κυρίως DEB για Debian και Ubuntu και RPM για Fedora, Red Hat και άλλοι.Αυτά τα πακέτα είναι ουσιαστικά αρχεία που περιέχουν μια λίστα αρχείων.Ο διαχειριστής πακέτων ανοίγει το αρχείο και εγκαθιστά τα αρχεία στη θέση που καθορίζει το πακέτο.Ο διαχειριστής πακέτων παραμένει γνωστός σε ποια αρχεία ανήκουν τα πακέτα - όταν απεγκαταστήσετε ένα πακέτο, ο διαχειριστής πακέτων γνωρίζει ακριβώς ποια αρχεία στο σύστημα ανήκουν σε αυτόν.Τα Windows δεν έχουν ιδέα ποια αρχεία ανήκουν σε μια εγκατεστημένη εφαρμογή - επιτρέπει στους εγκαταστάτες εφαρμογών να διαχειρίζονται την εγκατάσταση και την απεγκατάσταση τους.Τα πακέτα
μπορούν επίσης να περιέχουν δέσμες ενεργειών που εκτελούνται κατά την εγκατάσταση και την αφαίρεση του πακέτου, παρόλο που αυτά χρησιμοποιούνται γενικά για τη ρύθμιση του συστήματος και για την μη μετακίνηση αρχείων σε αυθαίρετες τοποθεσίες.
Εγκατάσταση λογισμικού σε Linux
Για να εγκαταστήσετε λογισμικό στο Linux, ανοίξτε το διαχειριστή πακέτων, αναζητήστε το λογισμικό και ενημερώστε τον διαχειριστή πακέτων για να το εγκαταστήσετε.Ο διαχειριστής πακέτων σας θα κάνει τα υπόλοιπα.Οι διανομές Linux συχνά προσφέρουν μια ποικιλία frontends στον διαχειριστή πακέτων.Για παράδειγμα, στο Ubuntu, το Κέντρο Λογισμικού Ubuntu, ο Διαχειριστής ενημερώσεων, η εφαρμογή Synaptic και η εντολή apt-get, όλοι χρησιμοποιούν τα apt-get και dpkg για τη λήψη και εγκατάσταση πακέτων DEB.Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε βοηθητικό πρόγραμμα σας αρέσει - παρέχουν μόνο διαφορετικές διεπαφές.Θα βρείτε γενικά έναν απλό, γραφικό διαχειριστή πακέτων στα μενού της διανομής του Linux.
Ενημέρωση καθυστερήσεις
Ένα πράγμα που οι νέοι χρήστες του Linux παρατηρούν συχνά με τους διαχειριστές πακέτων και τους χώρους αποθήκευσης είναι μια καθυστέρηση πριν οι νέες εκδόσεις λογισμικού φθάσουν στα συστήματά τους.Για παράδειγμα, όταν κυκλοφορήσει μια νέα έκδοση του Mozilla Firefox, οι χρήστες Windows και Mac θα την αποκτήσουν από το Mozilla.Στο Linux, η διανομή του Linux πρέπει να πακετάρει τη νέα έκδοση και να την σπρώξει ως ενημέρωση.Αν ανοίξετε το παράθυρο προτιμήσεων του Firefox στο Linux, θα σημειώσετε ότι ο Firefox δεν έχει δυνατότητα αυτόματης ενημέρωσης( αν υποθέσετε ότι χρησιμοποιείτε την έκδοση του Firefox από τα αποθετήρια της διανομής του Linux).
Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε και να εγκαταστήσετε την εφαρμογή από μόνοι σας - για παράδειγμα, κατεβάζοντας τον Firefox απευθείας από το Mozilla - αλλά αυτό μπορεί να απαιτεί την κατάρτιση και εγκατάσταση του λογισμικού από την πηγή και καταργεί τα πλεονεκτήματα των διαχειριστών πακέτων, όπως αυτόματες, συγκεντρωτικές ενημερώσεις ασφαλείας.
Ενώ οι νέες εκδόσεις του Firefox αποτελούν προτεραιότητα επειδή περιέχουν ενημερώσεις ασφαλείας, άλλες εφαρμογές ενδέχεται να μην παραδίδονται τόσο γρήγορα.Για παράδειγμα, μια σημαντική νέα έκδοση της σουίτας γραφείου LibreOffice ενδέχεται να μην κυκλοφορήσει ποτέ ως ενημερωμένη έκδοση για την τρέχουσα έκδοση της διανομής του Linux.Για να αποφύγετε τυχόν αστάθεια και να δώσετε χρόνο για έλεγχο, αυτή η έκδοση ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμη μέχρι την επόμενη μεγάλη έκδοση της διανομής του Linux σας - για παράδειγμα, το Ubuntu 12.10 - όταν γίνει η προεπιλεγμένη έκδοση στα αποθετήρια λογισμικού της διανομής.
Για να διορθώσετε αυτό το πρόβλημα, ορισμένες διανομές Linux, όπως το Arch Linux, προσφέρουν "κυλιόμενους κύκλους απελευθέρωσης", όπου νέες εκδόσεις λογισμικού μετακινούνται στα κύρια αποθετήρια λογισμικού.Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα - ενώ ίσως θέλετε νέες εκδόσεις εφαρμογών για επιτραπέζιους υπολογιστές, ίσως να μην ενδιαφέρεστε για νέες εκδόσεις βοηθητικών προγραμμάτων χαμηλού επιπέδου, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να δημιουργήσουν αστάθεια.
Το Ubuntu προσφέρει το χώρο αποθήκευσης backports για να φέρει νεότερες εκδόσεις σημαντικών πακέτων σε παλαιότερες διανομές, παρόλο που δεν είναι όλες οι νέες εκδόσεις στο backports repository.
Άλλα αποθετήρια
Ενώ οι διανομές Linux μεταφέρονται με τις δικές τους αποθήκες προ-ρυθμισμένες, μπορείτε επίσης να προσθέσετε άλλους αποθετήρια στο σύστημά σας.Μόλις έχετε, μπορείτε να εγκαταστήσετε αποθετήρια λογισμικού από αυτόν τον αποθετήριο και να λάβετε ενημερώσεις από αυτό χρησιμοποιώντας το διαχειριστή πακέτων.Ο χώρος αποθήκευσης που προσθέτετε πρέπει να σχεδιαστεί για τη διανομή και τον διαχειριστή πακέτων του Linux.
Για παράδειγμα, το Ubuntu προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία προσωπικών αρχείων πακέτων( PPAs), τα οποία περιέχουν λογισμικό που καταρτίζεται από άτομα και ομάδες.Το Ubuntu δεν εγγυάται τη σταθερότητα ή την ασφάλεια των πακέτων αυτών των αποθετηρίων, αλλά μπορείτε να προσθέσετε PPA από αξιόπιστους για να κατεβάσετε πακέτα που δεν βρίσκονται ακόμη στο αποθετήριο του Ubuntu - ή να κάνετε λήψη νεότερων εκδόσεων πακέτων.
Ορισμένες εφαρμογές τρίτων χρησιμοποιούν επίσης τις δικές τους αποθήκες λογισμικού.Για παράδειγμα, όταν εγκαθιστάτε το Google Chrome στο Ubuntu, προσθέτει το δικό του αποθετήριο αποθήκευσης στο σύστημά σας.Αυτό διασφαλίζει ότι λαμβάνετε ενημερώσεις στο Google Chrome μέσω του Ενημερωτικού Εφαρμοστή Ubuntu και των τυπικών εργαλείων εγκατάστασης λογισμικού.