9Sep
Οι ταχύτητες μεταφοράς αρχείων ενδέχεται να διαφέρουν σημαντικά από τη συσκευή στη συσκευή.Το ίδιο ισχύει και για τις μεταφορές αρχείων δικτύου και τις μεταφορτώσεις αρχείων.Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ελέγξετε αυτές τις ταχύτητες στο Mac σας είναι να δημιουργήσετε εικονικά αρχεία με το Terminal.
Ας υποθέσουμε ότι έχετε εγκαταστήσει μια γρήγορη νέα μονάδα SSD στον υπολογιστή σας και θέλετε να δείτε πόσο γρήγορα είναι πραγματικά.Ή ίσως έχετε αναβαθμίσει τελικά ολόκληρο το setup σας σε gigabit ethernet ή ασύρματο AC, και θέλετε να ξέρετε αν εκτελεί καθώς και υπόσχεται.Ή ίσως κάτι να μεταφέρεται μόνο πιο αργά από ό, τι νομίζετε ότι θα έπρεπε, και θέλετε να δοκιμάσετε τις πραγματικές ταχύτητες του κόσμου( και όχι τις θεωρητικές ταχύτητες στο κιβώτιο).
Ένα εικονικό αρχείο είναι απλά ένα ψεύτικο, άδειο αρχείο οποιουδήποτε μεγέθους.Τα εικονικά αρχεία έχουν ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα έναντι των πραγματικών αρχείων κατά τη δοκιμή της ταχύτητας του σκληρού δίσκου ή του δικτύου, επειδή μπορείτε να δημιουργήσετε αμέσως ένα αρχείο οποιουδήποτε μεγέθους.Με αυτόν τον τρόπο, δεν χρειάζεται να κάνετε αναζήτηση στον υπολογιστή σας για αρχεία ισοδύναμου μεγέθους και αφού ολοκληρώσετε τη δοκιμή, μπορείτε απλά να τα διαγράψετε.
Πώς να δημιουργήσετε εικονικά αρχεία σε MacOS
Για να δημιουργήσετε ένα εικονικό αρχείο, ανοίξτε το τερματικό.Εάν δεν διαθέτετε τον τερματικό που είναι συνδεδεμένος στην αποβάθρα σας, μπορείτε να τον βρείτε στα Εφαρμογές & gt;Βοηθητικά προγράμματα ή πραγματοποιώντας αναζήτηση Spotlight χρησιμοποιώντας τη συντόμευση πληκτρολογίου Command + Space.
Όταν ανοίγετε το Terminal, θα ξεκινάτε από τον οικείο κατάλογό σας.Όταν δημιουργείτε ψεύτικα αρχεία, είναι καλή ιδέα να αλλάξετε πρώτα τον κατάλογο σε μια εύκολα προσπελάσιμη τοποθεσία, όπως η επιφάνεια εργασίας, ώστε να δημιουργούνται αυτόματα εκεί.
Μπορείτε να δείτε τους διαθέσιμους καταλόγους με την εκτέλεση της εντολής ls, αλλά πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε την επιφάνεια εργασίας για αυτό το παράδειγμα.Για να αλλάξετε τους καταλόγους στην επιφάνεια εργασίας, εκτελέστε:
cd DesktopΛάβετε υπόψη σας ότι, ανεξάρτητα από τον κατάλογο που επιλέγετε, το όνομά του διαχωρίζει πεζά-διαβάστε προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο γράφεται το όνομα του καταλόγου αν επιλέξετε cd αλλού.
Τώρα που βρίσκεστε στον κατάλογο Desktop σας, μπορείτε να δημιουργήσετε εικονικά αρχεία απευθείας από το ίδιο παράθυρο τερματικού.Η εντολή σας θα μοιάζει με αυτό:
mkfile & lt; size & gt;filename.extΑπλώς αντικαταστήστε & lt; size & gt;με αριθμό που ακολουθείται από μονάδα μεγέθους.g αντιπροσωπεύουν gigabytes, οπότε 4 g θα σας δώσουν ένα αρχείο 4GB.Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε m για megabytes, k για kilobytes, και b για bytes.
Αντικαταστήστε το filename.ext με οποιοδήποτε όνομα αρχείου θέλετε ακολουθούμενο από οποιαδήποτε επέκταση, είτε πρόκειται για. dmg,. txt,. pdf ή οτιδήποτε άλλο.
Για παράδειγμα, αν ήθελα να κάνω ένα αρχείο κειμένου μεγέθους 10.000 MB με όνομα dummyfile, θα έτρεχα:
mkfile 10000m dummyfile.txtΤο αρχείο θα εμφανιστεί στην επιφάνεια εργασίας σας.
Για να ελέγξετε το μέγεθος του εικονικού σας αρχείου, κάντε δεξί κλικ και επιλέξτε "Λήψη πληροφοριών".
Σύμφωνα με το μέγεθος, το νέο μας εικονικό αρχείο είναι 10.485.760.000 byte.Αν ελέγξουμε αυτόν τον αριθμό και μετατρέψουμε σε megabytes( megabytes = bytes ÷ 1.048.576), είναι ακριβώς 10.000 megabytes.
Πώς να δοκιμάσετε ταχύτητες μεταφοράς χρησιμοποιώντας αρχεία Dummy
Αφού δημιουργήσετε ένα εικονικό αρχείο, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να ελέγξετε τις ταχύτητες μεταφοράς, είτε πρόκειται για τη χρήση μονάδας flash USB, είτε για κοινή χρήση αρχείου μέσω του οικιακού σας δικτύου είτε για κάτι άλλο.
Σε αυτή την περίπτωση, θα εξετάσουμε πόσο χρόνο χρειάζεται για να μεταφέρουμε το αρχείο 10.000 MB σε μονάδα flash USB 2.0 και σε μονάδα flash USB 3.0 για να συγκρίνουμε τις ταχύτητες.(Θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε με μικρότερα αρχεία, αλλά θέλουμε πραγματικά μια ιδέα της ταχύτητας ανισότητας, έτσι χρησιμοποιώντας ένα μεγαλύτερο αρχείο πρόκειται να δώσει μια πιο έντονη διαφορά από ένα μικρότερο αρχείο.)
Το μόνο άλλο πράγμα που θα χρειαστείτε είναι ένα χρονόμετρο-το ένα στο τηλέφωνό σας θα πρέπει να λειτουργεί καλά.
Με το εικονικό σας αρχείο στην επιφάνεια εργασίας, κάντε κλικ και σύρετέ το στη νέα μονάδα δίσκου( στην περίπτωση μας, τη μονάδα flash) και ξεκινήστε το χρονόμετρο όταν αφήσετε το κουμπί του ποντικιού.
Περιμένετε μέχρι να ολοκληρωθεί η αντιγραφή στη συσκευή και, στη συνέχεια, πατήστε το κουμπί "Διακοπή" στο χρονόμετρο αμέσως μόλις το κάνει.Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε υπερβολικά ακριβείς, μόνο για να έχουμε μια καλή ιδέα για τους χρόνους μεταφοράς, και όχι για τον ακριβή αριθμό που έχει περάσει στο μισό δευτερόλεπτο.
Στη συνέχεια, επαναλάβετε τη διαδικασία με την άλλη συσκευή( στην περίπτωσή μας, την άλλη μονάδα flash) και συγκρίνετε τα αποτελέσματα.
Όπως μπορείτε να δείτε, η μεταφορά αρχείων USB 3.0( αριστερά) είναι σημαντικά ταχύτερη από τη μεταφορά USB 2.0( δεξιά).
Αν θέλετε να μετατρέψετε αυτές τις τιμές σε MB / s, απλώς διαιρέστε το μέγεθος του αρχείου κατά τον αριθμό των δευτερολέπτων στο χρόνο μεταφοράς.Στην περίπτωσή μας, ο δίσκος USB 3.0 μπορεί να εγγράψει αρχεία σε περίπου 41 megabytes ανά δευτερόλεπτο( 10000 MB ÷ 244 δευτερόλεπτα).Η μονάδα USB 2.0 εγγράφει αρχεία περίπου 13 megabytes ανά δευτερόλεπτο( 10000 MB ÷ 761 δευτερόλεπτα).
Αυτό είναι ένα απλό, μη επιστημονικό παράδειγμα και δεν πρέπει να συγχέεται με οποιαδήποτε επίσημη συγκριτική αξιολόγηση.Αλλά, σας δίνει μια σαφή ιδέα για το πώς να δοκιμάσετε τις ταχύτητες μεταφοράς με εικονικά αρχεία.
Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να ελέγξετε τη διαφορά μεταξύ της ενσύρματης σύνδεσης δικτύου Ethernet και της ασύρματης σύνδεσης Wi-Fi, να συγκρίνετε τις υπηρεσίες cloud ή να πάρετε μια αξιοπρεπή εικόνα της πρακτικής απόδοσης και λήψης της σύνδεσης του Internet σας.
