13Sep
Εάν εκτελείτε Linux, τότε είναι πιθανό να χρειαστεί να αλλάξετε κάποιες επιλογές για τα συστήματα αρχείων σας.Η εξοικείωση με το fstab μπορεί να κάνει όλη τη διαδικασία πολύ πιο εύκολη και είναι πολύ πιο εύκολη από ό, τι νομίζετε.
Τι είναι το Fstab;
Το Fstab είναι ο πίνακας του συστήματος αρχείων του λειτουργικού σας συστήματος.Εάν θέλετε μια αναθεώρηση των συστημάτων αρχείων, φροντίστε να ελέγξετε το άλλο μας άρθρο, HTG Εξηγεί: Ποιο σύστημα αρχείων Linux θα πρέπει να επιλέξετε;Παλαιότερα, ήταν ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο το σύστημα εγκατέστησε τα αρχεία αυτόματα.Σήμερα, μπορείτε να συνδέσετε μια μονάδα USB οποιουδήποτε είδους και θα εμφανιστεί ακριβώς στο Nautilus όπως και στα Windows και στο Mac OS, αλλά μια φορά και μετά, έπρεπε να τοποθετήσετε χειροκίνητα αυτούς τους δίσκους σε ένα συγκεκριμένο φάκελο χρησιμοποιώντας το "mount "εντολή.Αυτό ισχύει για τα DVD, τα CD και ακόμα και τις δισκέτες( θυμηθείτε αυτά;).
Τότε, η μόνη εναλλακτική λύση ήταν να πει ο υπολογιστής ότι οποιαδήποτε στιγμή μια συγκεκριμένη συσκευή ήταν συνδεδεμένη, θα πρέπει να τοποθετηθεί αυτόματα σε ένα συγκεκριμένο μέρος.Αυτό ήταν όπου fstab ήρθε, και ήταν φοβερό.Ας υποθέσουμε ότι έχετε αλλάξει τους σκληρούς δίσκους στον ελεγκτή IDE ή SCSI.Ο υπολογιστής θα μπορούσε να φορτώσει τα συστήματα αρχείων με διαφορετική σειρά, ενδεχομένως να τα μπερδέψει.Το Fstab είναι ρυθμισμένο να αναζητά συγκεκριμένα συστήματα αρχείων και να τα προσαρμόζει αυτόματα με τον επιθυμητό τρόπο κάθε φορά, αποτρέποντας την εμφάνιση πολλών καταστροφών.
Το αρχείο Fstab
Το αρχείο fstab βρίσκεται στο:
/etc/ fstab
Ας ρίξουμε μια ματιά στο αρχείο fstab μου, εμείς;
Θα δείτε σίγουρα τις διαφορές, αλλά αν θέλετε να ακολουθήσετε μαζί με το δικό σας fstab απλά ανοίξτε αυτήν την εντολή σε ένα τερματικό:
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το gedit αν δεν είστε άνετοι με το nano.
Οι προφανείς επιλογές
Θα παρατηρήσετε ότι όλες οι καταχωρήσεις αρχίζουν με UUIDs.Ίσως να θυμάστε να βλέπετε αυτό σε ένα από τα προηγούμενα άρθρα μας, πώς να επιλέξετε ένα πρόγραμμα κατατμήσεων για το Linux PC σας, αλλά θα το εξηγήσουμε και πάλι ούτως ή άλλως.Κάθε σύστημα αρχείων, κατά τη διάρκεια της μορφοποίησης, αποκτάται ένα καθολικά μοναδικό αναγνωριστικό, το οποίο παίρνει στον τάφο.Δεδομένου ότι δεν μπορεί να αλλάξει, αυτός είναι ο ιδανικός τρόπος για να επιλέξετε συστήματα αρχείων για τοποθέτηση, ειδικά για σημαντικά.Ας υποθέσουμε ότι το διαμέρισμα / home σας βρίσκεται σε έναν δεύτερο σκληρό δίσκο και τελικά το μετακινείτε σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο.το fstab θα βρει ακόμα αυτό το διαμέρισμα και θα το τοποθετήσει σωστά, αποφεύγοντας μια αποτυχημένη εκκίνηση.Εάν μεταβείτε στην( ή έχετε κολλήσει) χρησιμοποιώντας την παλιά μέθοδο χρήσης αναγνωριστικών συσκευών για να επιλέξετε διαμερίσματα( δηλ. /dev/ sda1), αυτό το πλεονέκτημα εξαφανίζεται επειδή οι σκληροί δίσκοι και τα διαμερίσματα υπολογίζονται από τους ελεγκτές τους και μπορούν έτσι να αλλάξουν.
Επεξεργασία: Χρησιμοποιώντας UUIDs στο αρχείο fstab σας, ενώ είναι βολικό για τους περισσότερους οικιακούς χρήστες, έχει μερικές μεγάλες προειδοποιήσεις.Αυτό δεν λειτουργεί όταν χρησιμοποιείτε συσκευές όπως "συναρμολογημένες" ή "βασισμένες σε δίκτυο" συσκευές.Αν είστε περισσότερο προηγμένος χρήστης ή σχεδιάζετε να χρησιμοποιήσετε τα πράγματα όπως το λογισμικό RAID στο μέλλον, προτιμάτε να μην χρησιμοποιείτε UUIDs.
Το επόμενο τμήμα του fstab, όπως όλα τα επόμενα, χωρίζεται είτε από ένα κενό είτε από μια καρτέλα ή από ένα συνδυασμό αυτών.Εδώ, θα βρείτε το σημείο προσάρτησης.Όπως βλέπετε, έχω ένα root( /) σημείο προσάρτησης, ένα swap και δύο που πρόσθεσα με το χέρι για τις κοινόχρηστες μονάδες αποθήκευσης δικτύου μου.Εάν προσθέτετε μια καταχώρηση στο fstab, τότε θα πρέπει να δημιουργήσετε το σημείο προσάρτησης με μη αυτόματο τρόπο πριν κάνετε επανεκκίνηση του υπολογιστή σας( και οι αλλαγές θα ισχύουν).
Επόμενο είναι η ενότητα που προσδιορίζει τον τύπο του συστήματος αρχείων στο διαμέρισμα.Πολλοί, όπως οι ext2 /3/ 4, ReiserFS, jFS, κλπ., Διαβάζονται από το Linux.Το συγκεκριμένο σας σύστημα ενδέχεται να χρειάζεται να έχει εγκατεστημένα συγκεκριμένα πακέτα για να μπορεί να τα διαβάζει και να γράφει σε αυτά.Τα τέλεια παραδείγματα είναι τα κατατμήματά μου NTFS.μπορείτε να δείτε ότι χρησιμοποιώ τον οδηγό ntfs-3g για πρόσβαση σε αυτά.
Τα θέματα Scarier
Τα επόμενα μερικά τμήματα είναι αυτά που συνήθως τρομάζουν τους νεοφερμένους, αλλά δεν είναι πολύ περίπλοκοι.Υπάρχει ένα μεγάλο σύνολο επιλογών διαθέσιμων, αλλά υπάρχει μια χούφτα ή πολύ κοινές.Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά.(Η προεπιλεγμένη επιλογή είναι πρώτα, ακολουθούμενη από εναλλακτικές λύσεις, αλλά επειδή οι διανομές Linux μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές, τα διανυθέντα χιλιόμετρα μπορεί να διαφέρουν.)
- auto / noauto: Καθορίστε εάν το διαμέρισμα πρέπει να τοποθετηθεί αυτόματα κατά την εκκίνηση.Μπορείτε να αποκλείσετε την τοποθέτηση συγκεκριμένων κατατμήσεων κατά την εκκίνηση χρησιμοποιώντας το "noauto".
- exec / noexec: Καθορίζει αν το διαμέρισμα μπορεί να εκτελέσει δυαδικά αρχεία.Αν έχετε ένα μητρώο κατάτμησης το οποίο καταρτίζετε, τότε αυτό θα ήταν χρήσιμο, ή ίσως αν έχετε / home σε ένα ξεχωριστό σύστημα αρχείων.Εάν ανησυχείτε για την ασφάλεια, αλλάξτε το σε "noexec".
- ro / rw: "ro" είναι μόνο για ανάγνωση και "rw" είναι ανάγνωσης-εγγραφής.Εάν θέλετε να μπορείτε να γράψετε σε ένα σύστημα αρχείων ως χρήστη και όχι ως root, θα πρέπει να έχετε καθορίσει "rw".
- sync / async: Αυτό είναι ενδιαφέρον.Το "sync" αναγκάζει τη γραφή να συμβεί αμέσως κατά την εκτέλεση της εντολής, η οποία είναι ιδανική για δισκέτες( πόσο ένα geek είσαι;) και μονάδες USB, αλλά δεν είναι απολύτως απαραίτητη για εσωτερικούς σκληρούς δίσκους.Αυτό που κάνει "async" είναι να επιτρέψει την εντολή να εκτελεστεί για ένα χρονικό διάστημα που έχει περάσει, ίσως όταν η δραστηριότητα του χρήστη πεθαίνει κάτω και τα παρόμοια.Πάντα λάβετε ένα μήνυμα που σας ζητάει να "περιμένετε ενώ οι αλλαγές γράφονται στη μονάδα δίσκου;" Αυτός είναι συνήθως ο λόγος.
- nouser / χρήστη: Αυτό επιτρέπει στο χρήστη να έχει δικαιώματα εγκατάστασης και αποσυναρμολόγησης.Μια σημαντική σημείωση είναι ότι ο "χρήστης" υποδηλώνει αυτόματα το "noexec", οπότε αν χρειαστεί να εκτελέσετε δυαδικά αρχεία και να συνδεθείτε ως χρήστης, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε ρητά το "exec" ως επιλογή.
Αυτές οι επιλογές διαχωρίζονται με κόμμα και χωρίς κενά και μπορούν να τοποθετηθούν με οποιαδήποτε σειρά.Αν δεν είστε σίγουροι για τις προεπιλογές, μπορείτε να δηλώσετε ρητά τις επιλογές σας.Τα πράγματα που είναι τοποθετημένα από προσωρινά μέρη( όπως το USB) δεν θα ακολουθήσουν αυτό το βασικό μοτίβο εκτός αν έχετε δημιουργήσει καταχωρήσεις για αυτά( από το UUID) στο fstab.Είναι βολικό όταν θέλετε να τοποθετείται πάντα ένας εξωτερικός σκληρός δίσκος με ένα συγκεκριμένο τρόπο, επειδή οι κανονικές μονάδες αντίχειρα και τα παρόμοια δεν θα επηρεαστούν.
Μπορείτε να διαπιστώσετε ότι οι δύο μονάδες αποθήκευσης έχουν ενεργοποιημένα τα δικαιώματα εγκατάστασης του χρήστη, ενεργοποιημένη η πρόσβαση ανάγνωσης και εγγραφής και η αυτόματη τοποθέτηση είναι ενεργοποιημένη.Δεν καταρτίζω πολύ λογισμικό, αλλά όταν το κάνω, προσθέτω την επιλογή "exec" στο τέλος της λίστας.
Dumping and Fscking
Η επόμενη επιλογή είναι δυαδική τιμή( "0" για ψευδή και "1" για αληθής) για "ντάμπινγκ". Αυτή είναι μια πολύ ξεπερασμένη μέθοδος δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας για περιπτώσεις που το σύστημα έπεσε κάτω.Θα πρέπει να το αφήσετε ως "0".
Η τελευταία επιλογή είναι μια αριθμητική τιμή για το "πέρασμα". Αυτό δείχνει στο σύστημα τη σειρά με την οποία πρέπει να το fsck( προφέρεσαι ό, τι σου αρέσει) ή να εκτελέσεις έλεγχο συστήματος αρχείων.Εάν ένας δίσκος έχει μια επιλογή "0", θα παραλειφθεί, όπως και οι δίσκοι αποθήκευσης με μορφή NTFS.Το σύστημα αρχείων ρίζας πρέπει πάντα να είναι "1" και άλλα συστήματα αρχείων μπορούν να πάνε αργότερα.Αυτό λειτουργεί καλύτερα για συστήματα αρχειοθέτησης αρχείων όπως ext3 / 4 και ReiserFS.Παλαιότερα συστήματα αρχείων όπως το FAT16 / 32 και το ext2 μπορεί να πάρουν λίγο χρόνο, οπότε είναι καλύτερα να γυρίσετε το fscking μακριά και να το κάνετε περιοδικά στον εαυτό σας.
Τώρα που ξέρετε τι κάνετε, μπορείτε να τρελαίνετε με αυτόματη τοποθέτηση και τα παρόμοια.Είναι πολύ βολικό όταν έχετε έναν τόνο διαμερισμάτων που πρέπει να διαχειριστείτε.Να θυμάστε πάντα να κάνετε backup σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά, αλλά διασκεδάστε και φροντίστε να αφήσετε τις εμπειρίες σας στα σχόλια!