15Jul

Τα μουσικά CD περιέχουν τα απαραίτητα μεταδεδομένα για τα κομμάτια σε αυτά;

click fraud protection

Τις περισσότερες φορές το αγαπημένο μας μουσικό λογισμικό αναπαραγωγής CD προσφέρει τη δυνατότητα λήψης σχετικών πληροφοριών από μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, αλλά είναι αυτό το βήμα πραγματικά απαραίτητο;Τα CD μουσικής έχουν ήδη όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για αυτά;Η σημερινή δημοσίευση του χρήστη SuperUser Q & A έχει την απάντηση σε μια ερώτηση περίεργου αναγνώστη.

Η σημερινή ερώτηση &Η συνάντηση απαντήσεων έρχεται με την ευγένεια του SuperUser - μια υποδιαίρεση του Stack Exchange, μια κοινότητα-καθοδηγούμενη ομαδοποίηση Q & A ιστοσελίδες.

Φωτογραφία ευγένεια του John Ward( Flickr).

Ο αναγνώστης ερωτήσεων

SuperUser cipricus θέλει να μάθει αν τα περισσότερα CD μουσικής περιέχουν τα απαραίτητα μεταδεδομένα για τα κομμάτια τους:

Βλέπω ότι πολλοί ηχητικοί παίκτες( λογισμικό πολυμέσων όπως το Winamp ή Foobar2000, για παράδειγμα) έχουν τη δυνατότητα να ανακτούν μουσική( τραγούδι)πληροφορίες από ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως το CDDB.Αυτές οι πληροφορίες πρέπει να είναι ήδη διαθέσιμες στα μουσικά CD, όμως;Είναι πραγματικά εκεί;

instagram viewer

Ορισμένοι ακουστικοί δίσκοι εμφανίζουν τα περιεχόμενα ενός CD, ενώ άλλοι δεν το κάνουν.Αυτές οι πληροφορίες λαμβάνονται από τα CD ή ανακτώνται από το Διαδίκτυο;

Τα περισσότερα CD μουσικής περιέχουν τα απαραίτητα μεταδεδομένα για κομμάτια σε αυτά ή όχι;

Η απάντηση

Συνεργάτης SuperUser RedGrittyBrick έχει την απάντηση για εμάς:

Αυτές οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι ήδη διαθέσιμες στα CD μουσικής εν τούτοις, σωστά;

Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς, ως καταναλωτές, θα έλεγα ναι.

Είναι πραγματικά εκεί;

Σχεδόν ποτέ στην εμπειρία μου.Το λογισμικό που έχω χρησιμοποιήσει για να αντιγράψω τα CD σε MP3 δεν φαίνεται να μπορεί να λάβει αυτές τις πληροφορίες από τα ίδια τα CD, αν και έχω διαβάσει μερικές εξαιρέσεις( κυρίως από το 1997).

Υπάρχουν πιθανώς αρκετοί λόγοι για αυτό, όπως:

  • Το επιχειρηματικό μοντέλο της μουσικής βιομηχανίας
  • Inertia
  • Η άνοδος της ψηφιακής διανομής

Το μοντέλο της βιομηχανίας της μουσικής βιομηχανίας

Η μουσική βιομηχανία έκανε παραδοσιακά χρήματα από τις πωλήσεις δίσκων βινυλίου, ταινιών κασέτας και ηχητικών CD.Η προστασία του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας θεωρήθηκε από τη βιομηχανία ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή τους.Για να καταπολεμήσουν την παράνομη αντιγραφή ταινιών, έπεισαν τους νομοθέτες να επιβάλλουν εισφορά στις πωλήσεις τυφλών ταινιών.

Η μουσική βιομηχανία θεώρησε ότι η διευκόλυνση της αναπαραγωγής σε προσωπικούς υπολογιστές διευκόλυνε την παραβίαση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας τους, διευκολύνοντας έτσι τη δική τους καταστροφή.Επομένως, οι αποφάσεις σχετικά με το περιεχόμενο και τα μορφότυπα των ηχητικών δίσκων CD ήταν εξαιρετικά στρεβλές ώστε να μην καθιστούν ευκολότερο το χειρισμό των προσωπικών υπολογιστών.

Inertia

Το CD ήχου έχει δημιουργηθεί εδώ και πολύ καιρό και δεν έχει νόημα η δημιουργία νέων CD ασύμβατων με τα υπάρχοντα CD players.Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την προσθήκη ψηφιακού περιεχομένου σε CD ήχου.Τα ψηφιακά δεδομένα και ηχητικά δεδομένα σε CD χρησιμοποιούν εντελώς διαφορετικές και ασυμβίβαστες υποκείμενες μορφές.Αυτό καθιστά δύσκολη την ανάμιξη και των δύο( αν και μπορεί να γίνει).

Λαμβάνοντας υπόψη ένα μεγάλο πληθυσμό παλαιότερων συσκευών αναπαραγωγής CD, ο κλάδος εμφανώς δεν είχε κανένα όφελος στη βελτίωση της μορφής ήχου CD.

Η αντιληπτή χρήση τους είναι: αγοράζετε ένα CD, το τοποθετείτε σε ένα ειδικό CD player ήχου που είναι προσαρτημένο σε ένα ενισχυτή ήχου και μεγάφωνα, κάθεστε και διαβάστε τις πληροφορίες του κομματιού που είναι τυπωμένες στο εξώφυλλο του CD.

Ψηφιακή διανομή

Αυτές τις μέρες η τάση μετατοπίζεται σε περιεχόμενο που μπορεί να μεταφορτωθεί.Τουλάχιστον τα αρχεία MP3 που αγοράζονται περιέχουν γενικά μεταδεδομένα που απαριθμούν τον καλλιτέχνη, το όνομα του άλμπουμ, το έτος, το είδος κ.λπ.

Επομένως φαίνεται απίθανο ότι η μουσική βιομηχανία έχει κάποιο συμφέρον να κάνει κάτι καινούργιο με τη διαδικασία συμπίεσης των CD.Είναι τελικά μια πεθαμένη επιχείρηση.Από μια δημοσίευση blog του 2011:

  • Ένα από τα μεγαλύτερα, πιο ψυχρά, αλλά δυστυχώς λιγότερο γνωστά και λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενα τεχνολογικά πράγματα για τα CD είναι το CD-Text.... Αυτό είναι έξω για 14 χρόνια και μπορώ να υπολογίζω στο ένα χέρι τον αριθμό των φορές που έχω δει πραγματικά ένα CD στο αυτοκίνητό μου έχουν σχετικό κείμενο.

Κάνει ότι σχεδόν 20 χρόνια τώρα και κανένα σημάδι της γενικής υιοθεσίας από τη μουσική βιομηχανία.

Γιατί τα CD δεν περιελάμβαναν μεταδεδομένα αρχικά;

Αξίζει να θυμηθούμε ότι το CD ήχου ήταν απλώς μια πιο ανθεκτική και βολική μεγέθους αντικατάσταση για τον πατημένο δίσκο βινυλίου 12 ιντσών.

Το τελευταίο ήταν μια καθαρά αναλογική μορφή χωρίς ψηφιακές πληροφορίες σε αυτό, μόνο την κυματομορφή αναλογικού ήχου υπό μορφή κατακόρυφων και οριζόντιων κυματισμών σε συνεχή σπειροειδή αυλάκωση, χωρίς διάκριση μεταξύ διαδρομών εκτός από το τμήμα της σιωπής( χωρίς κυματισμούς) καιευρύτερη απόσταση του σπειροειδούς( ορατή στους ανθρώπους αλλά μη ανιχνεύσιμη από έναν παίκτη εγγραφής).Οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με τα ονόματα κομματιών κ.λπ. υπήρχαν στις σημειώσεις του τυπωμένου χαρτιού ή στα ίδια τα τυπωμένα μανίκια από χαρτόνι.

Έτσι όταν εφευρέθηκαν ηχητικά CD, πήραν την ίδια προσέγγιση.Αναμενόταν ότι τα CD θα έπαιζαν σε ειδικά μουσικά CD, όχι σε υπολογιστές.Επομένως, η μουσική δεν αποθηκεύτηκε σε CD με τον τύπο συστήματος αρχείων που κανονικά θα χρησιμοποιούσε ένας υπολογιστής για αρχεία δεδομένων.Λεπτομέρειες των κομματιών εκτυπώθηκαν στο ένθετο χαρτιού στο πλαστικό κουτί CD και δεν τοποθετήθηκαν με τα περιεχόμενα του CD με οποιονδήποτε τρόπο.

Ομοίως, τα δεδομένα ήχου σε ένα CD ήχου κωδικοποιήθηκαν σε μια ενιαία διαδοχική σπειροειδή διαδρομή.Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από τη μορφοποίηση δίσκων δεδομένων υπολογιστών χαμηλού επιπέδου( σκληρό, δισκέτα, δεδομένα CD κ.λπ.) τα οποία συνήθως διαθέτουν μεγάλο αριθμό κυκλικών τροχιών διατεταγμένων ομόκεντρα και χωρισμένων σε τομείς.

Δεν υπήρχε πρόβλεψη για δεδομένα, πιθανώς επειδή δεν χρειάστηκε για τα αρχεία βινυλίου και επειδή θα περιπλέκνυε την κατασκευή ακουστικών συσκευών αναπαραγωγής CD ήχου, καθιστώντας τα ακριβότερα σε μια εποχή που ο κλάδος θέλησε να ενθαρρύνει τις πωλήσεις CD ωςpremium( πιο κερδοφόρο) προϊόν.

Σημειώστε ότι για να αναγνωρίσετε ένα CD, τα προγράμματα σε υπολογιστές πρέπει να αποσπάσουν κάποια από τα ηχητικά δεδομένα( δηλ. Τη λίστα των αντισταθμίσεων τραγουδιών στην ενότητα εισόδου του κομματιού ή την κυματομορφή μέρους του πρώτου τραγουδιού) και να το χρησιμοποιήσετε ωςένα κλειδί για την αναζήτηση σε μια βάση δεδομένων, συνήθως μια απομακρυσμένη βάση δεδομένων αλλού στο Διαδίκτυο.Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το λογισμικό ανακτά τα ονόματα των καλλιτεχνών, τα ονόματα άλμπουμ, τα ονόματα κομματιών κ.λπ.

Ορισμένα προγράμματα αναζητούν κείμενο CD, μερικές φορές μόνο όταν είναι εκτός σύνδεσης και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με μια απομακρυσμένη βάση δεδομένων.Έτσι, η παρουσία και η χρήση του CD-Text είναι σχετική σπανιότητα.Δεν υπάρχουν μεταδεδομένα που να μπορούν να διαβαστούν από τα περισσότερα CD ήχου, ούτε καν αναγνωριστικός αριθμός προϊόντος.

Έχετε κάτι να προσθέσετε στην εξήγηση;Απενεργοποιήστε τα σχόλια.Θέλετε να διαβάσετε περισσότερες απαντήσεις από άλλους χρήστες τεχνολογίας Stack Exchange;Δείτε το πλήρες νήμα συζήτησης εδώ.