20Aug
Çoğumuz dijital fotoğraf makinemizin "otomatik" ayarlarında kaygan olmaktan dolayı suçlu. Ancak, doğru pozlamanın temel unsurları üzerine birkaç hızlı ders ile, ya da olmadan daha etkili bir fotoğrafçı olmanın öğrenebilirsiniz.
Fotoğrafçılık, "How To Geek" adlı fotoğrafın son bölümünde öğrendiğimiz gibi, her şey yolunda gidiyor. Bu sefer, düzgün şekilde maruz kalmış bir resim üretmek için neler girdiğinin çeşitli kısımları hakkında daha fazla bilgi edineceğiz, böylece otomatik ayarlarınızın ne yaptığını daha iyi anlayabilir veya daha iyi bir sonuç elde etmek için bu ayarları manuel ayarlarınızla nasıl elde edebileceğinizi anlayabilirsiniz..
Pozlama Nedir?
Kabaca tanımlandığı gibi, ışığa duyarlı bir malzeme bir ışık kaynağına getirildiğinde pozlama meydana gelir. Bu, kısaca, daha az ışığa duyarlı filmler kullanan iğne deliği kameraları durumunda saniyede bir açılıp kapanan SLR kepenklerinde veya uzun sürelerde olabilir. Işık, kameranın "gördüğü" şeyi kaydeder ve bu ışığa tepki vermek ve kontrol etmek iyi bir fotoğrafçının işidir.
Bunun temel yolları, pozlamanın bu büyük unsurlarını kullanmanızdır - dijital fotoğraf makinenizin sensörüne gelen ışığı kontrol etmenin en belirgin yolları.Kısaca bu kontrollere ve bunları avantajınıza nasıl kullanabileceğinize bakalım.
ISO( Uluslararası Standartlar Organizasyonu)
Bu bir yazım hatası-ISO, bu üç kelimenin kısaltması değil, daha çok "eşit" anlamına gelen bir Yunanca sözcükten alınmıştır. ISO, dünya çapında standartlar belirleyen hükümet dışı bir organizasyondur..İki ortak standart için en iyi biliniyor: CD görüntüleri için ISO dosya türü ve fotoğraf filmi ve ışık sensörleri için ışık duyarlılığı standartları.
Işık hassasiyeti çok sık ISO olarak adlandırılıyor, pek çok fotoğrafçı bunu başka bir şey olarak bilmiyor. ISO, ortak bir dijital kamerada 50 ila 3200 arasında değişen ve doğru pozlamayı elde etmek için ne kadar ışık harcandığını gösteren bir sayıdır. Düşük numaralar, yavaş ayarları olarak adlandırılabilir ve bir görüntüyü kaydetmek için daha fazla ışık veya daha uzun pozlama süreleri gerekir. ISO sayısı arttıkça hassastır artar ISO, sinek kuşu kanatlarını ve diğer hızlı hareket eden nesneleri yakalamak için çarpıcı hızlı obtüratör hızları kullanarak bulanıklaştırmadan daha hızlı hareket eden nesnelerin fotoğrafını çekebilmenizi sağlar.
Bu nedenle, yüksek ISO değerlerine "hızlı" olarak geçilir.3200 gibi çok hızlı bir ISO'da normal bir deklanşör hızı "normal" bir günışığı görüntüsünü parlak, neredeyse tamamen beyaz bir fotoğrafa çevirir. ISO'yu manuel olarak ayarlarken dengeli ve dikkatli bir öngörünün yapılması gerekiyor ve bir çok ticaret seçeneği var.Örneğin, koyu renklerle aydınlatılmış birçok durum, daha az ISO ışığı ayarının, az miktarda ışığın iyi bir görüntüye dönüştürülmesini gerektirir. Bununla birlikte, yüksek ISO ayarları genellikle filmde olduğu kadar dijital fotoğraflarda da grenli görüntülere yol açar. Mümkün olan en iyi detay, daha düşük ISO ayarlarında elde edilir; daha önce bahsedilen tane dokusuyla savaşmanın en iyi yoludur.
ISO, " durur, " ile ölçülür ve her yineleme en sonuncusu olarak ışığa duyarlı olarak iki defa ölçülür. ISO 50, ISO 100 kadar hassas, ISO 200 ile ISO 100'den iki kat daha hassastır. Standart numaralar da aynı anda birden fazla görülür: ISO 50, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200 vb.
Deklanşör Hızı, aka Pozlama Süresi
"Işık hassasiyeti" daha soyut bir fikir olsa da, Shutter Speed, zihninizi sarmak için çok daha somut bir konsepttir. Temel kavram, ışığa duyarlı malzemenin ışığa maruz bırakılması kaç saniyedir( veya muhtemelen kesirleri saniyenin 'dir).ISO gibi, enstantane hızı, duraklarına 'ye bölünmüş olarak düşünülebilir, her biri sonuncudan iki faktör farklıdır.Örneğin, 1 saniye, 1/2 saniyenin iki katı kadar ışık verir ve 1/8 ışık 1/4 saniyenin yarısına izin verir.
Deklanşör hızları, ISO standartlarına kıyasla garip düzensizlik göstermektedir; ortak standart ayarları, 'nin biraz kapalı gibi görünen kesirlerle bölünmüştür: 1 sn, 1/2 sn, 1/4 sn, 1/8 sn, 1 /15 saniye, 1/30 saniye, 1/60 saniye, 1/125 saniye, 1/250 saniye, 1/500 saniye ve 1/1000 saniye. Dediği gibi her durak, sonuncu ya da sonrakinden iki faktörden kabaca farklıdır.
Obtüratör hızınızı, sahnedeki nesnelerin hızına veya fotoğraf makinesinin montajının kararlılığına göre ayarlayın. Hızlı hareket eden nesneleri bulanıklaştırmadan fotoğraf çekme yeteneğine durdurma eylemi denir ve doğru şekilde ayarlanmış enstantane hızları bunu başarmanıza yardımcı olur. Genel bir kural olarak, daha yavaş obtüratör hızları( 1/250 saniye ila 1/60 saniye) hareket halindeyken elde tutulan fotoğrafçılığa izin verirken, daha yavaş olan herhangi bir şey bulanıklıkla mücadele etmek için bir tripod gerektirebilir.1 saniyelik + uzun pozlamalar, bulanık olmadan yakalamak için bir tripod veya sağlam bir montaj gerektirir.
Diyafram Aralığı( O Gerekli Nedir, Olabilir mi?)
Son "Nasil Geekli Fotoğraf" makalesinde kısaca tartıştığınız objektifin diyafram açıklığı gözünüzdeki öğrenciye benzer.Çok ışık toplamak için loş ışık ayarlarını ve gerekli olan miktarı hariç tutmak için parlak ışıklandırma ayarlarını içerir. Enstantane hızı ve ISO ayarları gibi diyafram açıklıkları düzenli durur ve her biri iki faktör farklı.Birçok kamera yarı ve çeyrek durma ayarlarına sahip olacak, ancak genel olarak kararlaştırılan tam duraklamalar f / 1, f / 1.4, f / 2, f / 2.8, f / 4, f / 5.6, f / 8, f / 11,f / 16, f / 22, vb. Diyafram daha sıkılaştığında ve bölme sayısı o kadar küçük olursa, sayı arttıkça daha fazla ışık engellenir.
Daha küçük diyafram ayarlarının ilginç yan ürünlerinden biri, diyafram azaldıkça alan derinliğinin artmasıdır. Basitçe söylemek gerekirse, alan derinliği, başarıyla odaklanılabilen uzaydan çekilen fotoğraflanan nesne( lerin) miktarıdır. F numaranızı artırmanız, fotoğraf çekerken konunun odak noktasını gittikçe daha fazla tutmanıza yardımcı olur.Örneğin, iğne deliği kameraları neredeyse sonsuz derinlik derinliğine sahiptirler, çünkü mümkün olan en küçük açıklığa sahiptir-kelimenin tam anlamıyla bir iğne deliği. Daha küçük diyaframlar, sensöre giren kırılmış ışık miktarını azaltır ve böylece alan derinliği artar.
Renk Sıcaklığı ve Beyaz Dengesi
Bu üç denetime ek olarak, fotoğrafladığınız ışık kalitesinin, ürettiğiniz son görüntüyü büyük ölçüde etkileyebileceğini göreceksiniz. Yoğunluğun ötesinde en önemli ışık kalitesi " Renk Sıcaklığı " dir. Karşılaştığınız aydınlatmanın, eşit, dengeli,% 100 ışık hassasiyeti elde etmek için kırmızı, yeşil ve mavi ışık spektrumlarını eşit miktarda atacağı enderdir. Beyaz ışık. Daha sıklıkla göreceğiniz şey, bir renge veya başka bir renge doğru yalın olan ampullerdir; sözde renk sıcaklığı ile demek istediğimiz de bu demektir.
Renk Sıcaklığı, yıldızlar, yangınlar, sıcak lav ve diğer inanılmaz derecede sıcak nesneleri renklerine göre ölçmek için Fizikte kullanılan standart bir ölçek olan Kelvin ölçeği 'yi kullanarak derece cinsinden ölçülür. Akkor ampuller anlamıyla 3000 derecede Kelvin yakmamakla birlikte, o sıcaklıkta yanan cisimlere benzer nitelikte bir ışık yayarlar, bu nedenle notasyon çeşitli yaygın kaynaklardan gelen ışık kalitesini etiketlemek ve kategorize etmek için benimsenmiştir.
1700 K aralığındaki soğutma sıcaklıkları, kırmızıdan turuncuya kırmızı renkte yanma eğilimindedir. Bunlar doğal ışıklı günbatımını ve ateş ışığını içerebilir. Sıcak ortam sıcaklığı, örneğin evinizdeki yumuşak beyaz ampulünüz 3000K civarında bir yere yanacak ve çoğunlukla ambalaj üzerinde işaretlenecektir. Sıcaklıklar arttıkça, daha sıcak olan sıcaklıklar daha mavimsi ışıklara doğru giderken ışığı daha beyaza( saf beyaz 3500-4100K arasında değişir) dönüşür."Soğuk" renklerle "sıcak" renkler arasındaki normal algılanışımızın aksine, Kelvin skalasındaki en sıcaklıklar( 9000K) "en havalı" ışığı yaktı.Astronomiden öğrenilen dersleri her zaman düşünebilirsiniz-kırmızı ve sarı yıldızlar mavi yıldızlardan daha serin yanarlar.
Bunun önemi nedeni, fotoğraf makinenizin tüm bu ince renk kaymalarına duyarlı olmasıdır. Gözünüz bunları seçmede pek iyi değil - ancak doğru renk sıcaklığında atılmıyorsa kameranızın sensörü bir görüntüyü mavi veya sarı renkte saniyenin bir kısmında döndürecektir. Modern kameraların çoğunda "Beyaz Dengesi" ayarları vardır. Bunların "Otomatik Beyaz Dengesi" veya AWB için genelde oldukça iyi olduğu, ancak bazen yanlış olabileceği bir ayarı vardır. Bazı kamera üstü ışıkölçerleri de dahil olmak üzere ışığın rengini ölçmenin birçok yolu var, ancak beyaz dengesizliği olan sorunların üstesinden gelmenin en iyi yolu, yalnızca White Balance'tan bağımsız olarak çalışan, Ham verilerinizi yakalayan Camera'nızın ham dosyasını çekmektir.ışığı ve çekimden çok sonra bilgisayarınızdaki Renk Sıcaklığı / Beyaz Dengesi ayarlamanıza izin verir.
Bu kontroller, çeşitli kombinasyonlarda kullanıldığında size son derece farklı sonuçlar verebilir. Her ayarın kendine özgü kapalılıkları var! duraklarının temel ilkesini göz önünde bulundurursanız bunları birleştirirseniz en başarılı olacaksınız - bir ortamdan bir tam durma kaldırıp benzer bir miktarda ışık ve pozlama yapmaya izin verdiklerinden benzer sonuçların netleştirilmesi. Diğer bir deyişle, ISO 100'de 1/30 saniyelik obtüratör hızı f / 8'de yaklaşık olarak ISO 100, 1/15, f / 11 ile aynı pozlamadır.Çekim yaparken bunu göz önünde bulundurun ve ana fotoğrafçı olmak için bir adım daha yaklaşın.
Resim Kredileri: Canon Lxus, www.guigo.eu tarafından söküldü, Creative Commons'da mevcut. Fotoğrafçılık Üzerine Güzel Gökyüzü Shaeree, Creative Commons altında. Hummingbird tarafından leilund, ikisi de Creative Commons'da mevcut. Açıklık, natashalcd tarafından, Creative Commons uyarınca mevcut. NASA'nın Zeta Ophiuchi görüntüsü, kamusal alana ve adil kullanıma dayanıyordu.